Over mij
Ik heb een kitten!
Sinds een tijdje woon ik op mezelf samen met mijn vriend. Hij moet vaak ‘s avonds werken dus ben ik vaak alleen thuis. Daarom leek het ons een leuk idee om een katje te nemen. Dan hebben we toch gezelschap wanneer we allebei alleen thuis zitten. Vorige week hebben we hem opgehaald in Duitsland. Hij was gedumpt samen met zijn 2 broertjes in een plastic tas. Eén van zijn broertjes had het helaas niet gered en hij en zijn andere broertje waren er ook slecht aan toe. Gelukkig waren ze opgevangen door een Nederlandse vrouw die goed voor ze heeft gezorgd. Aangezien zij al meerdere huisdieren had werden nog twee kittens voor haar te veel en wij wouden dan ook graag een kitten van haar overnemen.
We hadden al meteen alles wat een kitten nodig heeft in huis gehaald. Onder andere een reusachtige krabpaal, die veel te groot is voor ons kleine appartementje.
Toen we in Duitsland bij de kittens aankwamen was ik meteen verkocht. Het liefst wou ik ze allebei meenemen, maar in ons kleine appartementje vonden we dat toch niet zo’n goed idee. Het ene katje was best druk en door de hele kamer aan het wandelen, terwijl de andere mijn schoen een stuk interessanter vond en daar maar aan bleef knabbelen. Dit katje was ook wat rustiger en daarom besloten we om deze mee te nemen. Het enige was dat dit katje een beetje problemen had met plassen, aangezien een hond aan zijn jongeheer had gebeten. Hierdoor heeft hij af en toe een druipertje, maar dat weerhoudende ons er niet van om hem mee te nemen.
De autorit was een ware hel. Het was voor mij erg moeilijk om mijn aandacht op de weg te houden aangezien hij maar bleef huilen en piepen. Ik vond het toen wel erg zielig dat we hem van zijn broertje gescheiden hadden, maar hij huilde waarschijnlijk gewoon vanwege het feit dat hij in de auto zat, wat niet de leukste hobby is van een kat.
Thuis gekomen leek hij zich meteen op zijn gemak te voelen. De eerste paar nachten heeft hij wel veel zitten huilen, maar na een aantal nachten is hij gewent geraakt aan het alleen zijn. Hij mag namelijk de slaapkamer niet inkomen. We hebben hem Simba genoemd. Niet de origineelste naam die je kan bedenken, maar we vonden het wel erg leuk bij hem passen.
We hebben erg veel plezier met Simba en hij is echt een schatje. Wel hebben we meteen zijn nageltjes geknipt want de eerste paar dagen zijn behoorlijk wat kledingstukken gesneuveld.
PS: We gaan volgende week naar de dierenarts om te checken of alles goed is met zijn jongeheer en of hij niet geopereerd hoeft te worden.
